اثر ضد ترومبوتیک سم آگکیسترودون آکوتوس

کاربرد هفت عامل ضد ترومبوتیک
دو نوع پروتئین با اثر ضد ترومبوز در زهر مار وجود دارد، یکی قادر به آنزیم مرتبط با آنزیم فیبرینولیتیک است که آنزیم فیبرینولیتیک (پلاسمین، FLE) نامیده می شود. هیدرولیز سایر عوامل انعقادی و غشای پلاکتی، با اثر ضد ترومبوتیک آشکار.مورد دیگر این است که با سرکوب، آماده سازی پروترومبین برای به تاخیر انداختن فرآیند انعقاد فعال می شود و فعالیت آنزیمی ندارد.
این نوع آنزیم برای اولین بار توسط اتودا و همکارانش تولید شد و مکانیسم ضد انعقاد پروتئین ضد انعقاد را مورد بحث قرار داد.بعدها، لو و همکاران.از Agkistrodon acutus در جنوب آنهویی یک عامل ضد انعقاد ACFI از زهر مار جدا شد.لیو چینگ لیانگ و همکاراندریافتند که ACFI حاوی یون کلسیم است، همچنین تایید شد که فعالیت ضد انعقادی و ساختار فضایی آن مربوط به یون‌های کلسیم است. بعدا، Xu Xiaolong و دیگران سم Agkistrodon acutus را با یک روش جداسازی بهبود یافته جدا کردند. یکی دیگر از عوامل ضد انعقاد ACFI I مطالعه اجرای مکانیسم نشان داد که شبیه به AC FI است و به دسته دوم تعلق دارد.ژای نینگ و همکارانیک فاکتور ضد انعقاد ne را از سم Agkistrodon acutus جدا کرد و خواص فیزیکی و شیمیایی آن بررسی شد و مشخص شد که هیچ فعالیت فیبرینولیتیک و فعالیت فسفولیپاز A 2 و فعالیت خون‌ریزی ندارد.Qian Xiaojiang و دیگران زهر Agkistrodon acutus را از هونان جدا کردند. جزء فعال فیبرینولیتیک جدا شد و با آزمایش ترومبولیتیک در شرایط آزمایشگاهی تأیید شد. دارای اثر ترومبولیتیک آشکار است.لی دانکینگ با سه روش کروماتوگرافی جدا شد و فعالیت پلاسمین تا حد زیادی بهبود یافت.از آنجا که جزء پلاسمین حاوی جزء خونریزی دهنده است به سختی جدا می شود و ارزش کاربرد بالینی آن مشخص نیست.Li Zhaoyan و همکاران از طریق تلاش برای به دست آوردن آنزیم فیبرینولیتیک بدون اجزای خونریزی پشتیبانی فنی توسط ارائه شده است.ژو ژیانلی [18] از طریق آزمایشات ثابت کرد که آنزیم ترومبین مانند و پلاسمین از زهر Agkistrodon halys دارای اثر ترومبولیتیک آشکار هستند، اما اثر مستقیم پلاسمین قوی تر از آنزیم ترومبین مانند است، بنابراین، آنزیم ترومبین مانند یک عامل ترومبولیتیک کند است. باعث می شود کانال مجدد عروق خونی تدریجی شود، تحمل رگ های خونی در ناحیه ایسکمیک را افزایش می دهد و از پارگی عروق ناشی از خونرسانی زنده می ماند. استفاده از هفت عامل ضد ترومبوتیک در زهر مار دو نوع پروتئین با اثر ضد ترومبوتیک وجود دارد که یکی قادر است آنزیم مرتبط با آنزیم فیبرینولیتیک را آنزیم فیبرینولیتیک (پلاسمین، FLE) نیز می نامند. فیبرین و فیبرینوژن تجزیه کننده، بدون فعال شدن پلاسمینوژن در بدن انسان، عدم هیدرولیز سایر عوامل انعقادی و غشای پلاکتی، با اثر ضد ترومبوتیک آشکار.مورد دیگر این است که با سرکوب، آماده سازی پروترومبین برای به تاخیر انداختن فرآیند انعقاد فعال می شود و فعالیت آنزیمی ندارد.

این نوع آنزیم برای اولین بار توسط اتودا و همکارانش تولید شد و مکانیسم ضد انعقاد پروتئین ضد انعقاد را مورد بحث قرار داد.بعدها، لو و همکاران.از Agkistrodon acutus در جنوب آنهویی یک عامل ضد انعقاد ACFI از زهر مار جدا شد.لیو چینگ لیانگ و همکاراننشان داد که ACF حاوی یون کلسیم است همچنین تایید شد که فعالیت ضد انعقادی و ساختار فضایی آن با یون‌های کلسیم مرتبط است.بعدها، Xu Xiaolong و دیگران زهر Agkistrodon acutus را از Agkistrodon acutus با یک روش جداسازی بهبودیافته جدا کردند یکی دیگر از عوامل ضد انعقاد ACFI I مطالعه اجرای مکانیسم نشان داد که شبیه AC FI است و به دسته دوم تعلق دارد.ژای نینگ و همکارانفاکتور ضد انعقاد جدیدی از سم Agkistrodon acutus جدا شد و خواص فیزیکی و شیمیایی آن بررسی شد و مشخص شد که هیچ فعالیت فیبرینولیتیک و فعالیت فسفولیپاز A 2 و فعالیت خون‌ریزی ندارد.Qian Xiaojiang و دیگران زهر Agkistrodon acutus را از هونان جدا کردند. جزء فعال فیبرینولیتیک جدا شد و با آزمایش ترومبولیتیک در شرایط آزمایشگاهی تأیید شد. دارای اثر ترومبولیتیک آشکار است.لی دانکینگ با سه روش کروماتوگرافی جدا شد و فعالیت پلاسمین تا حد زیادی بهبود یافت.از آنجا که جزء پلاسمین حاوی جزء خونریزی دهنده است به سختی جدا می شود و ارزش کاربرد بالینی آن مشخص نیست.Li Zhaoyan و همکاران از طریق تلاش برای به دست آوردن آنزیم فیبرینولیتیک بدون اجزای خونریزی پشتیبانی فنی توسط ارائه شده است.ژو ژیانلی [18] از طریق آزمایشات ثابت کرد که آنزیم ترومبین مانند و پلاسمین از زهر Agkistrodon halys دارای اثر ترومبولیتیک آشکار هستند، اما اثر مستقیم پلاسمین قوی تر از آنزیم ترومبین مانند است، بنابراین، آنزیم ترومبین مانند یک عامل ترومبولیتیک کند است. باعث می شود کانال مجدد عروق خونی تدریجی شود، تحمل رگ های خونی در ناحیه ایسکمیک را افزایش می دهد و از پارگی عروق ناشی از پرفیوژن خون جان سالم به در می برد.
می تواند دوز را کاهش دهد و اثرات ضد انعقادی و ترومبولیتیک را به دست آورد.